Probleem stelling en de opvolgende oplossende ontwerp stadia.
Gekregen: JRC memory unit NDH-518, geklapt na bliksem inslag en vonk-overslag op de JRC kast.
De sterrenregen plek (op een schroefje) is nog zichtbaar.
Van binnen geen zichtbare printbaan schade, wel heel veel halfgeleiders exit. (Wat dacht je trouwens van de ontvanger....) Ook de speciale (antieke) geheugen IC's. Toch zonde om te slopen, misschien repareren?? Interface ontwerpen naar moderne en goedkope IC's met 32768 kanalen?? Een proefversie werkt al!! Wel een beetje "overkill" !!
Alle TTL en CMOS is goedkoop en makkelijk te vervangen, iets lastiger is het antieke geheugen IC MCM5101 of uPD5101 in super low power versie (met -LL in het type nummer).
De 5101 is echt antiek, met in totaal slechts 1024 bits in 256 nibble-reepjes van 4 bits. En met nog eens een aparte input en output voor de databits! 256 miljoen bits per chip is eigenlijk ook al antiek.
Een toevalstreffer: op de radiomarkt in Rosmalen liep ik tegen een heel goedkoop buisje uPD43257BGU-70LL in SMD uitvoering aan, minstens 250x grotere geheugen capaciteit, een totaal ander soort CMOS static RAM IC-tje. Maar wel met "-LL", superlowpower, geschikt voor battery-backup!! En misschien toepasbaar met een passend interface schakelingetje op een inplugbaar module printje met een 22 polige "IC-stekker". Maar dan moet alles wel super compact blijven!
Ook zou het mooi zijn de hele interfacing op dit opsteek printje te maken, zodat er (vrijwel) niets aangepast of "besneden" moet worden aan de originele JRC print. Het moet alleen niet veel groter worden in de lengte dan het originele IC, in de breedte is iets extra "rek" mogelijk.
Na wat gedachtenruis een ideetje op papier gezet. Zou het werken? Hoeveel stroom neemt het op? Kan de data I/O interfacing op Vbatt, of moet dit separaat op de standaard +5V Vcc?? Apart is toch wel beter, een extra Vcc pinnetje moet dus helaas. PDF link 1e (foute) versie. Om makkelijker te "bedraden" zijn alle data- en adres-bits door elkaar gegooid, dat maakt niets uit. Niet schrikken dus.
Het wordt aanbevolen een proef en test schakeling te bouwen, liefst met de originele toe te passen onderdelen in SMD. Hoe kom ik dan aan een passende SMD experimenteer print? Is zeldzaam, of niet te koop. OK, dan ontwerp ik dat ook zelf maar even. PDF link naar een 10 x 16 cm euro SMD experimenteer kaart, type PE1ABR!
Weer een weekeind zoet met belichten, etsen en uitproberen op een extra klad stukje van zo'n eigen SMD euro board.
Na weer een volgend weekeind pielen met apenhaar ( < 0.1 mm !!) en SMD gruis: het werkt. Stroomverbruik is echter veel te hoog. Ruim 60 uA. Slechts een half jaar met een setje batterijen?? Kan niet, IC is lek of er klopt iets niet. Adres-bits lek: kan ook niet. Na onderzoek van de pull-down op de data-I/O signalen : dat is het ook al niet. Het blijkt uiteindelijk een externe /WE pull-up te zijn van 47K die op Vbatt zit. Is waarschijnlijk een MEM write protect beveiliging bij aan/uit door signaal /WE konstant hoog te houden via Vbatt. Die pull-up stroom lekt weg via de interface buffer via de ingebouwde protectie diodes als de buffer spanningsloos is en de Vbatt wel aanwezig. Kortom: direct op /WE kan geen standaard inverter torretje en ook geen HC(T) poort met prot-diodes, alleen isolated gate buffers met sperdiode protectie zijn toepasbaar. Welnu dan gebruiken we een duo trapje met een BSN FET-tje, een isolated gate buffertje voor de stuursignalen naar de data-interface. En weer een aangepast schema: PDF link schema versie 2, de verbeterde versie.
Test... Hij doet het niet?? Er loopt totaal geen stroom meer??? Het werkt overigens wel!!
Zo, zo, dat werkt nu dusdanig goed (superlaag stroomgebruik in "slaap" mode) dat ik zelfs twijfel of het IC-tje wel op de voeding is aangesloten. Minder dan 1 uA, laatste significante bit op de digitale meter knippert slechts! 1 uA is de laagste resolutie van mijn meter.
Vcc samen met Vbatt op 1 lijn werkt nu helemaal niet meer, omdat altijd 1 van de twee inverter FET's stroom trekt ( > 200 uA).
Test in proefopstelling is geslaagd, het lay-out werk aan het echte printje kan beginnen. Zou ik het er wel allemaal op krijgen??
Snel wat uren genoten met good-old Layo1 voor DOS. Daar hou ik speciaal nog een oud W98-lijk met eenvoudige VESA videokaart voor in werking, nostalgische DOS VESA Video programmeer commando's werken daardoor OK. En het ziet er prima uit en werkt ook perfect, en ik kan er mee omgaan. Om de oude Layo1 te blijven gebruiken heb ik nog meer redenen voor. De belangrijkste: de door Layo1 zelf gegenereerde output bestanden in postscript zijn (alleen van deze versie) van een zeer duidelijke en makkelijk te begrijpen structuur. Hier is naderhand op in te breken en heel wat conversie-moois mee uit te halen! Ik kan nl. met eigen conversie software de gegenereerde grijstrappen uit de Layo1 outputdriver omzetten naar kleur en tevens de postscript "wat opschonen" zodat er daarna foutloze belichtingssheets en perfecte kleur-documentatie zonder rare postscript fouten van te maken is in PDF formaat.
Nog even het
SMD printje bekijken??
Ook kun je met mijn conversie software de standaard output van laag 1 en 2 zowel in een geschoonde postscript als in een EPS variant opslaan. Naderhand kun je dan (met de hand) meerdere kleine postscript jobs samenvoegen in Notepad+ en toch op 1 sheet afdrukken, of macro's in postscript maken t.b.v. het meervoudig afdrukken van dezelfde job op 1 sheet.
PDF link van 10 mini memory-IC printjes in 2 met de hand geprogrammeerde sheets (1 per laag).
Lekker zuunig en reuze handig als je van hetzelfde kleine printje (zoals ook weer in dit geval) er een heleboel tegelijk nodig hebt. Na het genereren van een PDF uit de geschoonde postscript zie je gelijk hoe het er uitziet, en is naderhand ook makkelijker af te drukken vanuit Acrobat op een andere (moderne) PC met alle moderne printer opties. Met het minuscule memory printje is de kans op print-afval bij het thuis etsen helaas wel iets groter.
|
